ISO 639-6 (Кодови за претставување на имињата на јазиците — Дел 6: алфа-4 код за сеопшт опфат на јазичните варијанти) — предложен меѓународен стандард во низата ISO 639, разработен од ISO/TC 37/SC 2 (Меѓународна организација за стандардизација, Техничка комисија 37, Поткомисија 2: Терминографски и лексикографски методи на работа). Содржи четирибуквени кодови што означуваат варијанти на јазичните семејства. Со ова се овозможува правење разлика помеѓу, на пр. историскиот (glvx
) наспроти обновениот (rvmx
) мански јазик, додека во ISO 639-3 манскиот е застапен само со glv
.
Податоците во прилог на ISO 639-6 се истражени и составени од службата GeoLang на организацијата. ISO 639-6 е објавен во 2009 г. но повлечен во 2014 г.[1] Базата дава врска помеѓу секое јазично семејство и неговото потекло (предци), овозможувајќи му на корисникот да ја следи класификацијата на разни јазици. На пример, еве ги кодовите за предците на англискиот јазик:
Код | Јазик |
---|---|
eng | англиски |
emen | раносовремен англиски јазик |
emse | ран мидлендски и југоисточен средноанглиски јазик |
meng | средноанглиски јазик |
ango | англосаксонски |
angl | англофризиски |
nsea | северноморски |
gmcw | западногермански |
grmc | германски |
ineu | индоевропски |
wrld | свет |
Базата ги разликува разните писма што ги користи еден ист јазик. На пример, во Османлиското Царство се користеле повеќе писма, поради што османскиот турски јазик е категоризиран на следниов начин:
Код | Јазик |
---|---|
ota | турски, османски (1500–1928) |
otaa | турски, османски (1500–1928) ерменска азбука |
otah | турски, османски (1500–1928) грчка азбука |
otap | турски, османски (1500–1928) персиска азбука |